Belgische boeren en beleggers kopen met grof geld Zeeuwse landbouwgrond op

Terwijl Nederlandse boeren moeten inkrimpen, kopen Belgische boeren en beleggers met grof geld Zeeuwse landbouwgrond op. Dankzij riante afkoopsommen die de groeiende Antwerpse haven en de Vlaamse overheid hen betalen, kunnen ze meer bieden dan Nederlandse boeren. Het gevolg: dure grond, krimpende lokale economie en minder kansen voor duurzame landbouw.

Eerder onderzoek van het Kadaster liet zien dat een flink deel van de Zeeuws-Vlaamse landbouwgrond in Belgisch eigendom is. In Oost-Zeeuws-Vlaanderen zelfs 15 tot 20 procent. Onderzoekscollectief Spit en het Vlaamse journalistieke platform Apache zochten met data van het Kadaster uit wie die eigenaren zijn, en met welke motieven zij grond kopen. We maakten een top-20 van de grootste Belgische grondeigenaren en spraken met onder anderen boeren, makelaars en bestuurders.

‍Uit het onderzoek komt naar voren dat het Belgisch grondbezit groter is dan de data van het Kadaster uitwezen. Een aantal Belgische investeerders koopt grond aan via Nederlandse bv’s, waardoor zij in de statistieken niet naar voren komen als buitenlandse grondeigenaren. Het gaat onder meer om de familie Huts van het Belgische industrieconcern Katoen Natie. Ook de oud-adellijke familie D’Arenberg bezit gronden in Zeeland via een in Den Haag gevestigde bv met een moederbedrijf op Malta.

‍Het Belgisch grondbezit in Zeeland valt grofweg in drie delen uiteen. Enerzijds zijn er boeren die aan de Vlaamse kant van de grens weg moeten vanwege de uitbreiding van de haven. Zij kopen met uitkoopsommen nieuwe landbouwgrond in Zeeland. Daarnaast zijn industriëlen zoals de familie Huts die grond aankopen. Ook de Belgische adel bezit grond in Zeeland, dat is historisch zo gegroeid. Er is een kleine restcategorie van kleine beleggers die kleinere oppervlaktes landbouwgrond bezitten.